(طوایف بالاگریوه)
۱. سرنجه گیرو (شناسایی)
درمواردی که دختر و خانواده او را نمی شناسند یک یا دو زن سالخورده را برای بررسی و ارزیابی دختر و خانواده اش می فرستند، سپس نظر خود را در این باره به خانواده پسر گزارش می دهند.
۲. کیخایی کنو (خواستگاری)
۳. خرج بر (شیربها)
پس از توافق پدر و خویشاوندان دختر در مورد ازدواج هیئتی از طرف خانواده پسر جهت تعیین مقدار شیربها به خانه پدر دختر فرستاده می شود. در این مرحله مقدار ونحوه ومدتی که شیربها بایدپرداخت شودتعیین می گردد. این مرحله از مراحل حساس است زیرا در صورت عدم توافق درباره مقدار شیربها ازدواج صورت نمی گیرد.
۴. شیرینی حرو (شیرینی خوران)
درصورتی که توافق درباره مقدارشیربها حاصل گردد، ازداج وارد مرحله شیرینی حرو می گرد. معمولا چندماه پس از کیخایی کنو مراسم شیرینی حرو برگزار می شود.این جشن در خانه پدردختربرگزار می شود وآشنایان داماد وعروس به صرف شام یا نهار دعوت می شوند. این جشن توام با موسیقی ورقص و آواز است.
۵. نکاح کنو (عقد)
۶. داوت (عروسی)
عروسی اغلب در فصل تابستان وپس ازآمادگی کامل طرفین صورت می گیرد. پدر وخانواده عروس موظفند اولا جهیزیه را تهیه کنند، ثانیا آنها وظیفه دارند تعدادی دستمال وشیرینی تهیه کنند که عروس جهت مهمانان همراه خود به خانه داماد بیاورد.
۷. پاگشونه (پاگشایی)
چند روز بعد از جشن عروسی خانواده داماد براساس موقعیت اجتماعی خود از اقوامشان دعوت بعمل می آورند برای پاگشای عروس به خانه پدرعروس که دراین مراسم یک نفر سینی خالی را جلوی مهمانان قرار می دهد و هرکس در حد توانایی خود مبلغی پول روی سینی می اندازد.
منبع: ثبت میراث معنوی/ واحد کارآموزی/ زینب حاجری
