فایل اصلی اطلس ماهیان ایران در انتهای صفحه است. لطفا با دقت به انتهای صفحه توجه نمائید.
پراكنش: بومي انحصاري حوضه دجله در ايران (كاجرو در بالاي باغ لوه در 58 كيلومتري شمال ايستگاه تنگ هفت لرستان، از ريزابه هاي رود سزار).
پراكنش: حوضه دجله (كرخه و كارون)، بوشهر (زهره، مند و هله) و فارس (كر).
پراكنش: حوضه دجله (سد دز، رود كرخه و هور العظيم) و بوشهر (زهره).
پراكنش: حوضه دجله (كارون، كرخه، جراحي و هورالعظيم)، فارس (كر) و بوشهر (هله، مند و دشت پلنگ).
پراكنش: حوضه دجله (كرخه، كارون و جراحي).
پراكنش: گونه غيربومي كه ناخواسته به حوضه هاي مختلف برده شده است. حوضه خزر (ارس تا اترک)، دجله (سيمره و گاماسياب)، اروميه، سيستان، كوير، لوت، كرمان، هريرود، نمك، فارس و اصفهان.
پراكنش: حوضه خزر (ارس تا اترک)، دجله (مارون، كارون، خرسان، كشگان، دز، كرخه، سيمره و گاماسياب)، نمك (قم رود، كرج، قره چاي و شور)، اروميه (تلخه رود و زرينه رود) و اصفهان.
پراكنش: حوضه دجله (درياچه زريوار، دز، كارون، كرخه، جراحي و مارون) و نمك (قم رود و شور) و اصفهان.
پراكنش: حوضه خزر (از آستارا تا خليج گرگان)، دجله (كرخه، دز، كشكان، سيمره و گاماسياب).
پراكنش: حوضه دجله (كارون، دز، كشكان و سيمره).
پراكنش: بومي انحصاري حوضه دجله در ايران (كرخه، قره سو و گاماسياب).
پراكنش: حوضه دجله (سرشاخه های كارون).
پراكنش: بومي انحصاري حوضه دجله (در كاج رو در بالاي باغ لوه، ريزاب آب سرم از سرشاخه هاي رود سزار و رود دز) در ايران.
در غارهای نزديك ده لون ( نزديك تنگ هفت )، بخش پاپی ماهی های كور استثنائی وجود دارد كه توسط عده ای از زيست شناسان خارجی مورد مطالعه قرار گرفته اند. این نوع ماهی ها به این دلیل که در آب های زیر زمینی و در تاریکی غارها زندگی می کنند به ماهی کورغار معروف هستند. زیست گاه این دو نوع ماهی (نوع اول از خانواده کپور با نام علمی «Iranocypris typhlops» و نوع دوم از خانواده سگ ماهیان با نام علمی «Paracobits smithi»)در یک غار یا حفره آبی واقع در زیر کوه «چیلینگ» در شمال غربی روستای «لون» از توابع بخش پاپی در شهرستان خرم آباد قرار دارد (منبع: حاجری، زینب، (1395)، شناسایی شاخص های اقلیمی به منظور تهیه تقویم اکوتوریسم استان لرستان در فصل تابستان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد)
پراكنش: حوضه دجله (سرشاخه هاي رود كرخه و كارون).
پراكنش: حوضه دجله (گدارخوش، كشكان، سيمره و گاماسياب).
پراكنش: بومي انحصاري حوضه دجله (كارون و كرخه) و بوشهر (سرشاخه هاي مند و شور) در ايران.
پراكنش: گونه غيربومي كه به اغلب آب هاي مناسب كشور معرفي شده است. حوضه خزر، اروميه (تلخه رود و زرينه رود)، نمك (جاجرود، رود كرج)، دجله (دز، بازفت، بشار، خرسان، درياچه گهر)، هريرود (كشف رود) و اصفهان.
پراكنش: حوضه دجله (اروندرود و كرخه)، هرمز (كل و مهران)، بوشهر (زهره و مند) و فارس (درياچه فامور، برم شور و رود كر).
پراكنش: گونه غيربومي كه در سراسر ايران معرفي شده است.
پراكنش: حوضه دجله (اروندرود، جراحي)، بوشهر (هنديجان و مند)، هرمز (كل و ميناب)، مكران (جگين و باهوكلات)، جازموريان (هليل رود و بمپور) و مشكيد و جزيره قشم.
پراكنش: حوضه دجله (جراحي، كارون، كرخه)، بوشهر (مند، دالكي و زهره)، فارس (كر و سيوند) و هرمز (شور و قره آغاج).