این غار در 31 29 33 طول شرقی، 56 20 48 عرض شمالی و در ارتفاع 1305 متری از سطح دریا واقع گردیده و دارای 63/20 متر عمق، 6/80 متر عرض دهانه و 5/50 متر ارتفاع است. این غار در سال 1967 توسط فرانک هول و فلنری کاوش شده است.
مصنوعات سنگی
یکی از ویژگی های غار قمری وجود ابزارهای شاخص موستری و ابزارهایی است که در لایه پنجم با تکنیک لوالوا ساخته شده است. از دیگر ویژگی های غار تیزه های متنوع پارینه سنگی میانی، خراشنده های جانبی، تراشه هایی با اشکال نامنظم با ضخامت نازک و بئون رتوش می باشد.
بقایای جانوری
گونه های شناسایی شده از غار قمری شامل گاو گونه (Bovini)، گوزن زرد گونه (Dama mesopotamica)، بز کوهی گونه (Capra)، جوجه تیغی گونه (Hystrix)، موش زمستان خواب گونه (Gliridae)، خفاش گونه (Chiroptera) و یک گونه Rodentia که به احتمال زیاد سنجاب است.
منبع:
دکتر بهروز بازگیر، از سرگیری پژوهش های پارینه سنگی در دره خرم آباد (گزارش گمانه زنی در غارهای گیلوران، کلدر، قمری و پناهگاه صخره ایی گرارجنه)، پزوهش های باستان شناسی مدرس، سال چهارم، شماره هشتم، 1391.
