این متن با تلاش و همت بانو زینب حاجری، نائب رئیس شرکت پژوهشی – آموزشی گردشگری کاسیت نشینان زاگرس در طول یک ماه (آبان ماه 1399) ترجمه شده است.
اقتصاد جهانگردی به شدت تحت تأثیر ویروس کرونا (COVID-19) قرار گرفته و اقداماتی برای مهار گسترش آن انجام شده است. بسته به مدت زمان بحران، سناریوهای تجدید نظر شده نشان می دهد که شوک بالقوه می تواند بین کاهش 60-80٪ در اقتصاد گردشگری بین المللی در سال 2020 باشد. فراتر از اقدامات فوری برای حمایت از بخش گردشگری، کشورها نیز به سمت توسعه اقدامات بهبودی حرکت می کنند. این موارد شامل ملاحظات مربوط به رفع محدودیت های سفر، بازیابی اعتماد به نفس مسافران و بازنگری در بخش گردشگری برای آینده است.
پیام های کلیدی: پاسخ به تأثیر ویروس کرونا (COVID-19) بر اقتصاد گردشگری
ویروس کرونا (COVID-19) با توجه به شوک فوری و بی حد و حصر این بخش، بحران بی سابقه ای را در اقتصاد گردشگری ایجاد کرده است. تخمین های OECD تجدید نظر شده در مورد تأثیر COVID-19 به 60٪ کاهش در گردشگری بین المللی در سال 2020 اشاره دارد. اگر بهبود تا دسامبر به تأخیر بیفتد، این ممکن است به 80٪ برسد. گردشگری بین المللی در مناطق خاص جغرافیایی (به عنوان مثال در اتحادیه اروپا) انتظار می رود که ابتدا بازگشت کند. گردشگری داخلی که حدود 75٪ اقتصاد گردشگری در کشورهای OECD را تشکیل می دهد، انتظار می رود با سرعت بیشتری بهبود یابد. این شانس اصلی را برای بهبود بهبود بخشیدن به ویژه در کشورها ، مناطق و شهرهایی که این بخش از بسیاری از مشاغل و مشاغل پشتیبانی می کند، ارائه می دهد. تأثیر بحران در کل اکوسیستم گردشگری احساس می شود و بازگشایی و بازسازی مقاصد نیاز به یک رویکرد مشترک دارد. مشاغل و کارگران جهانگردی از بسته های محرک اقتصادی در سطح اقتصاد بهره مند می شوند، بطوریکه بسیاری از دولتها اقدامات ویژه گردشگری را نیز ارائه می دهند. دولت ها و صنعت تلاش خود را بر روی موارد زیر متمرکز می کنند:
- رفع محدودیت های سفر و همکاری با مشاغل برای دستیابی به پشتیبانی از نقدینگی، اعمال پروتکل های بهداشتی جدید برای سفرهای ایمن و کمک به تنوع بخشیدن به بازارهای آنها.
- بازیابی اعتماد به نفس مسافران و تحریک تقاضا با برچسب های ایمن و تمیز جدید برای این بخش ، برنامه های اطلاعاتی برای بازدید کنندگان و کمپین های تبلیغاتی گردشگری داخلی.
- تهیه برنامه های جامع بهبود گردشگری ، برای بازسازی مقاصد، تشویق نوآوری و سرمایه گذاری و بازنگری در بخش گردشگری
این اقدامات ضروری است، اما برای بازگشایی موفقیت آمیز اقتصاد جهانگردی و راه اندازی مشاغل، کارهای بیشتری باید به صورت هماهنگ انجام شود زیرا خدمات گردشگری بسیار به هم وابسته هستند. صنعت مسافرت و جهانگردی و دولت ها باید به تقویت مکانیسم های هماهنگی خود برای همراهی مشاغل، به ویژه کوچکترین و کارگران، ادامه دهند. همچنین باید توجه ویژه ترین و حساس ترین مقصد در مرحله بهبودی مورد توجه قرار گیرد.
با نگاه به آینده، اقدامات انجام شده امروز گردشگری فردا را شکل می دهد. دولت ها باید در حالی که از منحنی دیجیتال جلوتر هستند، از انتقال کم کربن حمایت می کنند و تحول ساختاری مورد نیاز برای ایجاد اقتصاد گردشگری قوی تر، پایدار و مقاوم را پشتیبانی می کنند، پیامدهای طولانی مدت بحران را در نظر بگیرند. این بحران فرصتی برای تجدیدنظر در مورد گردشگری برای آینده است.
جهانگردی بخش قابل توجهی از بسیاری از اقتصادهای ملی است و شوک فوری و عظیم بخش گردشگری ناشی از بیماری همه گیر ویروس کرونا، اقتصاد گسترده تر را تحت تأثیر قرار داده است. از آنجایی که دولت های سراسر جهان اقدامات بی سابقه ای را برای مهار این ویروس در نظر گرفته اند، محدودیت در سفر، فعالیت های تجاری و تعاملات بین مردم اقتصاد گردشگری را به بن بست می رساند. اکنون بسیاری از کشورها وارد مرحله جدیدی در مبارزه با ویروس می شوند و همزمان مدیریت بازگرداندن اقتصاد گردشگری را نیز بر عهده دارند. این یک کار پیچیده و چالش برانگیز است و کمی کردن تأثیر آن بر اقتصاد گردشگری دشوار است.
با گذشت 5 ماه از بحران، وضعیت همچنان در حال تکامل است و چشم انداز همچنان نامشخص است. اکنون انتظار می رود که بهبودی دیرتر آغاز شود و از آنچه پیش بینی شده بود کندتر باشد. محدودیت های سفر و اقدامات مهار احتمالاً برای مدت طولانی تری برقرار خواهد بود و انتظار می رود تنها در صورت بروز امواج جدید، به تدریج برداشته شود. حتی وقتی زنجیره های تأمین گردشگری دوباره شروع به کار می کنند، پروتکل های جدید بهداشتی به معنای فعالیت فعالیت مشاغل با ظرفیت محدود است. بهبود تقاضای طرفی نیز با توجه به پیامدهای بهم پیوسته بحران های اقتصادی و بهداشتی و رفع تدریجی محدودیت های سفر ، مدتی طول خواهد کشید، در حالی که اعتماد مصرف کننده و رفتار مسافرت با طولانی تر شدن همه گیر تأثیر بیشتری خواهد داشت. این برای بسیاری از اقتصادهای ملی پیامدهای ناگوار خواهد داشت.
سناریوهای تجدید نظر شده نشان می دهد که این شوک ضمنی می تواند به کاهش 60-80٪ در اقتصاد گردشگری بین المللی در سال 2020 بستگی داشته باشد، این بستگی به مدت زمان بحران و سرعت بازگشت سفر و گردشگری دارد. با حفظ این که جریان گردشگری تا ماه ژوئن به شدت محدود شده است، این تخمین ها بر اساس تجدید نظر در دو سناریوی قبلی برای ورود گردشگری بین المللی برای منطقه OECD است که با سناریوی سوم تکمیل می شود که بهبود قابل توجهی را تا سال 2021 به تأخیر می اندازد:
- سناریو 1 (اصلاح شده): ورود گردشگران بین المللی در ماه جولای شروع به بهبود می کنند و در نیمه دوم سال به تدریج تقویت می شوند، اما با سرعت کمتری نسبت به پیش بینی های قبلی (-60٪).
- سناریو 2 (اصلاح شده): ورود گردشگران بین المللی در ماه سپتامبر شروع به بازیابی می کنند و سپس در سه ماهه آخر سال به تدریج تقویت می شوند، اما با سرعت کمتری نسبت به پیش بینی های قبلی (-75).
سناریو 3 (جدید): ورود گردشگران بین المللی بر اساس بهبود محدود در گردشگری بین المللی قبل از پایان سال (-80)) در ماه دسامبر شروع به بهبود می کنند
در کوتاه مدت، انتظار می رود که گردشگری داخلی فرصت اصلی برای بهبود وضعیت اقتصادی و حمایت از بخش گردشگری را فراهم کند. اقتصاد گردشگری داخلی قابل توجه است و حدود 75 درصد از کل اقتصاد گردشگری در کشورهای OECD را تشکیل می دهد جریان های گردشگری داخلی نیز به شدت تحت تأثیر محدودیت های رفت و آمد مردم قرار گرفته اند ، اما انتظار می رود با برداشته شدن اقدامات مهار ، سریعتر بهبود یابند. با این وجود بعید به نظر می رسد که گردشگری داخلی بتواند کاهش زباله را جبران کند.
گردشگری بین المللی به ویژه در مقاصدی که وابستگی زیادی به بازارهای بین المللی دارند. این به تأثیرات کلان اقتصادی قابل توجهی در کشورها، مناطق و شهرهایی تبدیل می شود که این بخش از مشاغل و مشاغل زیادی پشتیبانی می کند.
فراتر از اقتصاد گردشگری، همه گیری ها باعث ایجاد یک بحران اقتصادی جهانی شده است و بسیاری از اقتصادها در رکود اقتصادی قرار دارند. برآوردهای اولیه اقتصاد کلان OECD4 نشان داد که برای هر ماه اقدامات سختگیرانه مهار، از دست دادن تولید معادل 2 درصد درصد در رشد تولید ناخالص داخلی سالانه وجود دارد. اگر این خاموش شدن به مدت سه ماه ادامه داشته باشد ، بدون هیچ عامل جبران کننده ای، رشد تولید ناخالص داخلی سالانه می تواند بین 4-6 واحد درصد کمتر از حد ممکن باشد. با این حال ، با تاریک تر شدن چشم انداز، این به نوبه خود عواقبی را برای بهبود گردشگری در پی خواهد داشت.
بیماری همه گیر ویروس کرونا یک بحران بی سابقه برای اقتصاد گردشگری است
ویروس کرونا ویروس کرونا (COVID-19) ، قبل از هر چیز، یک بحران انسانی است که زندگی مردم را تحت تأثیر قرار می دهد و یک بحران اقتصادی جهانی را ایجاد کرده است. این تأثیرات ملموسی برای بخش گردشگری دارد، که برای بسیاری از مردم، مکانها و مشاغل حیاتی است ، به ویژه در کشورها، شهرها و مناطقی که گردشگری بخش مهمی از اقتصاد است، قابل توجه است.
گردشگری ارزآوری ایجاد می کند، توسعه منطقه ای را هدایت می کند، به طور مستقیم از انواع مختلف مشاغل و مشاغل پشتیبانی می کند و بسیاری از جوامع محلی را پشتیبانی می کند. این بخش به طور متوسط به طور متوسط 4.4٪ از تولید ناخالص داخلی و 21.5٪ از صادرات خدمات را در کشورهای OECD انجام می دهد. این سهام برای چندین کشور OECD بسیار بیشتر است. به عنوان مثال ، گردشگری در اسپانیا 11.8٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد در حالی که سفر 52.3٪ از کل صادرات خدمات را نشان می دهد ، در مکزیک این ارقام 8.7٪ و 78.3٪ ، در ایسلند 8.6٪ و 47.7٪ ، در پرتغال 8.0٪ و 51.1٪ و در فرانسه 7.4٪ و 22.2٪
گردشگری یک بخش کار فشرده است و به طور متوسط در کشورهای OECD به طور متوسط 6.9٪ از اشتغال را تشکیل می دهد. این بخش منبع اصلی اشتغال و ایجاد شغل است که حجم بالایی از مشاغل را برای کارگران با مهارت کم، همراه با مشاغل دارای مهارت بالاتر فراهم می کند. در این بخش کارگران فصلی، نیمه وقت و موقت استخدام شده اند. با ادامه تأثیر بحران در ماه های ژوئن-ژوئیه-آگوست و کاهش ظرفیت بسیاری از شاخه های صنعت، بسیاری از این مشاغل مستقیماً تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. در شرایط عادی، این بخش می تواند به ایجاد فرصت های شغلی متنوع برای مهاجران، زنان، دانشجویان و کارگران مسن تر، نه تنها در شهرهای بزرگ بلکه در مناطق دور افتاده، روستایی و ساحلی، و همچنین سایر کشورها که اغلب از نظر اقتصادی شکننده است، کمک کند.
مکانهایی که ممکن است فرصتهای جایگزین محدود شود. به عنوان مثال سهم اشتغال گردشگری 15.7 درصد از کل اشتغال در ایسلند، 13.5 درصد در اسپانیا، 10.3 درصد در ایرلند، 10.0 درصد در یونان و 9.8 درصد در پرتغال را نشان می دهد .
جهانگردي يكي از بخش هاي مستقيم در اين بحران است كه تحت تاثير قرار گرفته و نيازمند پاسخ هاي فوري و بلندمدت است. با حمل و نقل هوایی بین المللی در بن بست مجازی از مارس، تعطیلی سایت ها و جاذبه های گردشگری، لغو یا به تعویق انداختن جشنواره ها و رویدادهای مهم و محدودیت در مجامع عمومی (داخلی و خارجی) در بسیاری از کشورها، تأثیر COVID-19 بر جهانی گردشگری طاقت فرسا و فوری بوده است. بعلاوه، با وجود مقاومت قابل قبول این بخش در پاسخ به بحران های قبلی، عمق و گستردگی تأثیرات مربوط به COVID-19 بر گردشگری و اقتصاد وسیع تر، به این معنی است که بهبود سریع آن بعید است. با انعکاس فوریت اوضاع، جلسه فوق العاده وزیران گردشگری G20 در 23 آوریل برگزار شد، وزرا با صدور بیانیه ای از تلاش های ملی برای کاهش تأثیرات اقتصادی و اجتماعی همه گیری استقبال کردند، و متعهد شدند که برای حمایت از بهبود پایدار و فراگیر بخش گردشگری.
واقعیت این است که گردشگری جهانی در طول سال 2020 و بعد از آن آسیب جدی خواهد دید، حتی اگر گسترش ویروس در ماه های آینده کنترل شود. مشاغل جهانگردی از جمله اولین مشاغل گردشگری پس از ارائه اقدامات برای مهار ویروس بودند، زیرا گردشگری لزوماً شامل تعاملات بین مردم و جابجایی افرادی است كه از محل زندگی خود به مقصد كشور خود سفر می كنند و به کشورهای دیگر فعالیت های گردشگری نیز احتمالاً در میان آخرین فعالیت هایی است که مجدداً شروع می شود و به صورت مرحله ای انجام می شود. حتی در صورت افتتاح این مشاغل ، در صورت عدم وجود واکسن، تحت مراحل جدید عملیاتی قرار خواهد گرفت. همچنین همه گیری ممکن است بر رفتار گردشگران تأثیر بگذارد، و از سرگیری و بهبود گردشگری داخلی و بین المللی تأثیر بگذارد.
تخمین های اصلاح شده OECD به کاهش 60 درصدی گردشگری بین المللی در سال 2020 اشاره دارد، اگر بهبودی تا دسامبر به تأخیر بیفتد، به 80 درصد افزایش می یابد. آخرین باری که اقتصاد جهانگردی جهانی منقبض شد بلافاصله پس از بحران مالی در سال 2008 بود که ورود بین المللی 3.9٪ کاهش یافت. این مطابق با پیش بینی های اخیر از سازمان های دیگر است، که به طور مشابه نشان دهنده یک برگشت قابل توجه از پیش بینی های رشد قبلی است. آخرین تخمین های UNWTO کاهش 22 درصدی ورود گردشگران بین المللی در سه ماه اول سال را نشان می دهد، در حالی که برای سال 2020 کاهش 58 تا 78 درصدی پیش بینی شده است که به معنای ضرر بین 9 میلیارد دلار تا 1.2 تریلیون دلار است. در درآمد حاصل از صادرات از گردشگری در همین حال، شورای جهانی سفر و جهانگردی (WTTC) در 24 آوریل پیش بینی کرد که 100.8 میلیون شغل در جهان در معرض خطر قرار دارند . خلاصه سیاست بخشی ILO گردشگری را به عنوان یکی از آسیب پذیرترین ها معرفی کرده است. بخش هایی که به احتمال زیاد شاهد یک سقوط شدید در مشاغل در نتیجه بحران COVID-19 هستند .
پیش بینی های سطح ملی به طور مشابه مقیاس تأثیرات پیش بینی شده بر گردشگری در سال 2020، همراه با چالش های پیش بینی در یک وضعیت سریع و نامطمئن را منعکس می کند. کشورهایی از جمله شیلی ، فنلاند و انگلستان رویکردهای مبتنی بر سناریو را براساس مفروضات و ساده سازی ها توسعه داده اند که نتایج مختلفی را نشان می دهد. این در نهایت با چگونگی تکامل بحران اقتصادی و بهداشتی و تعامل طیف پیچیده ای از عوامل تقاضا و عرضه تعیین می شود.
تلاش برای پیش بینی تأثیر احتمالی همه گیر بر اقتصاد جهانگردی با سرعت تکامل یافته با گسترش همه گیر، به سرعت از بین رفته است. با این حال، انتظارات در حال افزایش است که بهبودی تا سطح قبل از بحران ممکن است دو سال یا بیشتر طول بکشد. اتحادیه بین المللی سفر هوایی (IATA) پیش بینی می کند که احتمالاً شرکت های هواپیمایی قبل از آغاز سال 2021 شاهد بازگشت به سطح ترافیک قبل از بحران نخواهند بود، در حالی که شرکت داده های مهمان نوازی STR تخمین می زند که بازگشت به سطح قبل از بحران قبل از سال 2022 رخ ندهد.
